ಅರಿ ಆಪಿನ ಮರ ಒವ್ವು ಪಂದ್ ಕೇಂದೆರ್ ಗೆ ಬೆದ್ರದ ಪೊಂಜೋವು. ಬೆದ್ರದ ಅರಂತಾಡೆದ ಪೊಂಜೋವು, ಸುಕತ ಬದ್ ಕ್, ಕೈಕೊಂಜಿ ಕಾರ್ ಗೊಂಜಿ ಜನ, ಕಷ್ಟ ಗೊತ್ತು ಇಜ್ಜಿ. ಇಲ್ಲ್ ಜತ್ತ್ ಪೋದು ಪಾಡಿ ಗುಡ್ಡೆ ತಿರ್ಗ್ ದ್ ತಪ್ಪು ಕನಕ್ ಕನಪಿನ, ಕಂಡ, ನಟ್ಟಿ, ಕೆಯಿ, ಬಯಿ ದಾದೈತಲಾ ಪಿಂದನಿಗೆ ಇಜ್ಜಿ. ಅಂಚಿತ್ತಿನ ಬೆದ್ರದ ಪೊಂಜೋವು ಒರ ಮುಗಂಟೆಡ್ ಕುದೊಂದು ಪಟ್ಟಾಂಗ ಪಾತೆರೊಂದು ಇಪ್ಪುನಗ, ಕಟ್ಟ ಪುನಿಟೆ ಸಾಲ್ ಡ್ ನಾಲಾಜಿ ಅಂಜೋವು ಅರಿತ ಮುಡಿ ತುಂಬೊಂದು ಬರ್ಪಿನ ತೂಯೆರ್. ಒಕ್ಕೆಲ್ದಗುಲು ಗೇನಿದ ಅರಿ ಕನವೊಂದು ಇತ್ತೆರ್. ಈ ಪೊಂಜೋವುಲು ಏಪಲಾ ಅರಿತ ಮುಡಿ ತೂತುಜೆರ್, ಅಲ್ಪನೆ ಇತಿನ ಸಗ್ಮಲ್ ಪೊನ್ನಡ ಕೇಂಡೆರ್ ಗೆ, “ಅವು ದಾದ ಆತ್ ಮಲ್ಲ ಉರುಂಟುದ?” ಪಂದ್ ಐಕ್ ಪೊನ್ನ್ ಪಂಡ್ “ಅವು ಅರಿತ ಮುಡಿ” ಪಂದ್. ಪೊಂಜೇವೆಗ್ ಬಾರಿ ಸೋದ್ಯ ಆಂಡ್ ಗೆ. “ಮುಡಿಯೇ ಆತ್ ಮಲ್ಲ ಇಪ್ಪೊಡ್ಡ, ನನ ಅರಿ ಆಪಿನ ಮರ ಏತ್ ಮಲ್ಲೆ ಇಪ್ಪು? ಅರಿ ಆಪಿನ ಮರ ಒವ್ವು?” ಪಂದ್ ಕೇಂಡೆರ್ ಗೆ ಪೊನ್ನಡ.
ಇಸಯ ಪಂಡ, ಪೊಂಜೇವೆಗ್ ಎನ್ನಿನಿ ಅವು ಕುಕ್ಕುದ ಮುಡಿತಲ್ಕ, ಒವ್ವಾ ಒಂಜಿ “ಅರಿ” ಪನ್ಪಿನ ಪಲತವಾ, ಕಾಯಿ ಕಜಿಪುದವಾ ಮುಡಿ ಪಂದ್. ಅಂಚ ಪುಟುಂಡು ತುಲುವ ಪಾತೆರ “ಬೆದ್ರದ ಪೊಂಜೋವು ಅರಿ ಆಪಿನ ಮರ ಒವ್ವು ಪಂದ್ ಕೇಂದೆರ್ಗೆ”.
ಬೆನ್ನಿ ಬರೆ ಕೋಡಿ ಸೇರ್ ದ್ಂಡ್ ನನ ನಮ ನುಪ್ಪು ಉನ್ಪಿ ಜೋಕುಲುಲಾ ಕೇನಾ “ಅರಿ ಮರಟ್ ಆಪಿನಾ, ಬೂರುಡಾ ಪಂದ್”. ಸಾಬಕ್ಕಿ ತೂದು ಸುರುಟು ಯಾನ್ ಲಾ ಎನ್ನ್ ದಿತ್ತೆ, ಅರಿ, ಗೋಧಿ, ಜೋಳದಲ್ಕ, ಸಾಬಕ್ಕಿಲಾ ದಾನ್ಯ ಆದಿಪ್ಪು ಪಂದ್.
ಕೌಡೂರು ನಾರಾಯಣ ಶೆಟ್ಟಿ, ಇಟೆಲಿ.
